mitchell's plain
Door: Uncle Niels
Blijf op de hoogte en volg Niels
08 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Lieve vrienden,
Na lange tijd niks meer van mij gehoord te hebben voelt het nu vreemd wat ik jullie ga vertellen. Ik heb zo veel toffe dingen zoals Afrika burn, de mooiste bergen beklommen, naar ajax capetown geweest.
Maar wat zich allemaal in Mitchells plain afspeelt is een dramafilm waard of maak er een real-live tv-serie van (gegarandeerd een hit) maar je bent na twee uur filmen je camera kwijt.
Leslie Pangemanan is elf jaar geleden begonnen in mitchells plain met het project run4schools een waanzinnig liefdevol initiatief en dapper want ik moet er niet aan denken om dat ooit vanaf de start te moeten zijn begonnen.
De kinderen van mitchells plain vertellen mij de meest verschrikkelijke verhalen. Een meisje verteld over een klasgenoot die vorig jaar is omgekomen bij een schietpartij tussen twee gangs, ze verteld dit kalm en gaat daarna over op wat ze later wil worden, een advocaat. Voor mij niet te bevatten.
Mitchells plain kids leven hier met de gedachten dat overvallen worden normaal is dat drugs dealen erbij hoort en dat als je schoten hoort je er niet meer van op kijkt.
In de pauze van Northood primary kijk ik even het schoolplein op waar kinderen net als in Nederland rondrennen en lachen maar hier worden ook behoorlijk wat schoppen uitgedeeld, het is net alsof iedereen net panna heeft gehad en nu aan het zoeken is naar de uitmaak paal die er niet is. (voor diegene die het spel niet kennen vraag maar even na)
Elke week meerdere incidenten, deze week.
Vandaag is het dinsdag ik kom aan op tafelsig en het regent, ik voel me even helemaal in Nederland en het maakt me blij, de rest van de school is chagrijnig. We hebben een binnen programma en ik vermaak me opperbest er wordt gedanst gelachen en er zijn kinderen die schaken. Ik voel me veilig zoals altijd. Na de regen gaan we naar buiten. Er liggen nog wat plassen op het stenen veld toch proberen we kinderen te laten genieten van wat rugby. We zijn met z'n drieën op het veld, Zoe Nicole en ik. Aan onze kant is een groot hek met een deel wat open kan voor het geval er ouders langs komen om kinderen op te halen. Nu staat het hek ook open en er komen drie jongens naar binnen lopen. Het voelt niet goed, ik vraag Zoe of zij deze jongens kent en wat ze komen doen waarop ze op nonchalante wijze antwoord "I don't know" waarop maar reactie is laat maar ze zullen wel gewoon naar de andere kant van het plein willen. Maar toch niet een van de jongens vraagt wat aan Zoe en grijpt de binnenkant van haar trui en steelt haar telefoon. ik schreeuw nog iets naar hem en ben in een soort shock toestand, ik wist van binnen dat dit ging gebeuren en what the fuck....Zoe rent naar een tralies om docenten te waarschuwen Nicole gaat met haar mee en ik sta daar met de kinderen plus een hartslag van 180. Go after him, you are, you are strong is wat ze mij vertellen, ik leg ze uit dat ik liever nog wat langer bij ze blijf en ook nog langer wil blijven leven. Hier wordt om gelachen.
De directeur belegd een soort kleine vergadering omtrent dit incident, en heeft plannen om een gymzaal te bouwen, om meerder security mensen in te huren etc, en ik kan niet begrijpen dat het hek open was, dus er heerst onbegrip. Hij vraagt of alles "okay" met me gaat, natuurlijk niet want dit had voorkomen kunnen worden door het hek te sluiten, dus ik zeg het hem, waarop hij antwoord dat dit regels zijn waar zij zich aan moeten houden....absurd
Wil het zeker niet te zwaar maken want dat doen ze in mitchellsplain ook niet, maar wat je hier mee maakt is bijzonder, ook zoveel talent in dansen sporten en vooral het zingen ontroerd mij.
Zelfde dinsdag is het afterschool programma op Alpine primary afgelast vanwege de dreiging van een schietpartij. Geen fun dus voor de kids, so what dan gaan ze toch zelf op straat spelen deze kinderen zijn niet bang.
Donderdag was ik op Alpine, heerlijke dag gehad de zon scheen, het was warm, en de vrede leek gekeerd. Ik heb de klassen hockeyles gegeven en ze vonden het ook nog is leuk. Ook waren er een aantal talentjes bij en als je eenmaal de aandacht hebt kun je ze ook echt wat leren.
Toen begon het afterschool programma en keek bij het voetballen. Aan de andere kant van het hek viel mij een groot gestalte op die een naam aan het scanderen was. Op het eerste gezicht onschuldig, totdat deze meneer ineens op het schoolplein stond met honkbalknuppel op zoek naar ene Darren(jongen van de school) want Darren had zijn zoontje in schooltijd geslagen, dus kwam reuze pa panda het even recht zetten. Gelukkig voor Darren was hij al thuis, alleen vraag ik mij af hoe hij er aan toe is want de beknuppelde panda ging wel richting zijn huis.....
Vandaag was weer zo'n prachtige winter dag, de kinderen lopen met handschoenen en ik verbrand mij nog steeds. De klassen hebben vandaag een half uurtje gym, dus ik doe een soort lijnen spel en ze vinden het geweldig, van deze blijheid wordt ik gelukkig. Het is Pauze en een van de coaches(Wesly) komt mij vertellen dat een straat verderop een schiet en steekpartij is geweest drie doden. Ik kan het niet bevatten maar het verklaard wel dat de kinderen zo opgewonden waren van alle politie auto's die langs het hek stonden. Nu komt de volgende klas en ik probeer hetzelfde te brengen als ervoor zonder aan het incident te denken. Er wordt weer gelachen en hierdoor kom ik weer in een flow. Er lopen hier speciale kinderen rond die ondanks al het geweld toch vrolijk zijn en gefocust om ooit mitchells plain te verlaten.
Vandaag was er vergadering en het ging over een aantal incidenten, en ook over het niet aanwezig zijn van kinderen bij de finish van de Ocean Two Ocean run, hier was wat onbegrip over vanuit de organisatie, wat logisch is. Maar nu werd het een boos vinger wijzend heen en weer gesprek dat nergens naar leidde. Er was hier geen schuldige en ik heb ze gezegd dat iedereen die van Run4schools weet enorm trots op ze zijn en wel omdat ze in deze getto er het beste van proberen te maken voor de kinderen en voor zichzelf. Positieve vibe om de vergadering af te sluiten want dit hadden ze nodig.
Heel veel liefde en danspasjes vanuit het bijzondere Afrika, en ik beloof jullie snel weer te schrijven.
Nog steeds blije Niels
Foto's volgen
Na lange tijd niks meer van mij gehoord te hebben voelt het nu vreemd wat ik jullie ga vertellen. Ik heb zo veel toffe dingen zoals Afrika burn, de mooiste bergen beklommen, naar ajax capetown geweest.
Maar wat zich allemaal in Mitchells plain afspeelt is een dramafilm waard of maak er een real-live tv-serie van (gegarandeerd een hit) maar je bent na twee uur filmen je camera kwijt.
Leslie Pangemanan is elf jaar geleden begonnen in mitchells plain met het project run4schools een waanzinnig liefdevol initiatief en dapper want ik moet er niet aan denken om dat ooit vanaf de start te moeten zijn begonnen.
De kinderen van mitchells plain vertellen mij de meest verschrikkelijke verhalen. Een meisje verteld over een klasgenoot die vorig jaar is omgekomen bij een schietpartij tussen twee gangs, ze verteld dit kalm en gaat daarna over op wat ze later wil worden, een advocaat. Voor mij niet te bevatten.
Mitchells plain kids leven hier met de gedachten dat overvallen worden normaal is dat drugs dealen erbij hoort en dat als je schoten hoort je er niet meer van op kijkt.
In de pauze van Northood primary kijk ik even het schoolplein op waar kinderen net als in Nederland rondrennen en lachen maar hier worden ook behoorlijk wat schoppen uitgedeeld, het is net alsof iedereen net panna heeft gehad en nu aan het zoeken is naar de uitmaak paal die er niet is. (voor diegene die het spel niet kennen vraag maar even na)
Elke week meerdere incidenten, deze week.
Vandaag is het dinsdag ik kom aan op tafelsig en het regent, ik voel me even helemaal in Nederland en het maakt me blij, de rest van de school is chagrijnig. We hebben een binnen programma en ik vermaak me opperbest er wordt gedanst gelachen en er zijn kinderen die schaken. Ik voel me veilig zoals altijd. Na de regen gaan we naar buiten. Er liggen nog wat plassen op het stenen veld toch proberen we kinderen te laten genieten van wat rugby. We zijn met z'n drieën op het veld, Zoe Nicole en ik. Aan onze kant is een groot hek met een deel wat open kan voor het geval er ouders langs komen om kinderen op te halen. Nu staat het hek ook open en er komen drie jongens naar binnen lopen. Het voelt niet goed, ik vraag Zoe of zij deze jongens kent en wat ze komen doen waarop ze op nonchalante wijze antwoord "I don't know" waarop maar reactie is laat maar ze zullen wel gewoon naar de andere kant van het plein willen. Maar toch niet een van de jongens vraagt wat aan Zoe en grijpt de binnenkant van haar trui en steelt haar telefoon. ik schreeuw nog iets naar hem en ben in een soort shock toestand, ik wist van binnen dat dit ging gebeuren en what the fuck....Zoe rent naar een tralies om docenten te waarschuwen Nicole gaat met haar mee en ik sta daar met de kinderen plus een hartslag van 180. Go after him, you are, you are strong is wat ze mij vertellen, ik leg ze uit dat ik liever nog wat langer bij ze blijf en ook nog langer wil blijven leven. Hier wordt om gelachen.
De directeur belegd een soort kleine vergadering omtrent dit incident, en heeft plannen om een gymzaal te bouwen, om meerder security mensen in te huren etc, en ik kan niet begrijpen dat het hek open was, dus er heerst onbegrip. Hij vraagt of alles "okay" met me gaat, natuurlijk niet want dit had voorkomen kunnen worden door het hek te sluiten, dus ik zeg het hem, waarop hij antwoord dat dit regels zijn waar zij zich aan moeten houden....absurd
Wil het zeker niet te zwaar maken want dat doen ze in mitchellsplain ook niet, maar wat je hier mee maakt is bijzonder, ook zoveel talent in dansen sporten en vooral het zingen ontroerd mij.
Zelfde dinsdag is het afterschool programma op Alpine primary afgelast vanwege de dreiging van een schietpartij. Geen fun dus voor de kids, so what dan gaan ze toch zelf op straat spelen deze kinderen zijn niet bang.
Donderdag was ik op Alpine, heerlijke dag gehad de zon scheen, het was warm, en de vrede leek gekeerd. Ik heb de klassen hockeyles gegeven en ze vonden het ook nog is leuk. Ook waren er een aantal talentjes bij en als je eenmaal de aandacht hebt kun je ze ook echt wat leren.
Toen begon het afterschool programma en keek bij het voetballen. Aan de andere kant van het hek viel mij een groot gestalte op die een naam aan het scanderen was. Op het eerste gezicht onschuldig, totdat deze meneer ineens op het schoolplein stond met honkbalknuppel op zoek naar ene Darren(jongen van de school) want Darren had zijn zoontje in schooltijd geslagen, dus kwam reuze pa panda het even recht zetten. Gelukkig voor Darren was hij al thuis, alleen vraag ik mij af hoe hij er aan toe is want de beknuppelde panda ging wel richting zijn huis.....
Vandaag was weer zo'n prachtige winter dag, de kinderen lopen met handschoenen en ik verbrand mij nog steeds. De klassen hebben vandaag een half uurtje gym, dus ik doe een soort lijnen spel en ze vinden het geweldig, van deze blijheid wordt ik gelukkig. Het is Pauze en een van de coaches(Wesly) komt mij vertellen dat een straat verderop een schiet en steekpartij is geweest drie doden. Ik kan het niet bevatten maar het verklaard wel dat de kinderen zo opgewonden waren van alle politie auto's die langs het hek stonden. Nu komt de volgende klas en ik probeer hetzelfde te brengen als ervoor zonder aan het incident te denken. Er wordt weer gelachen en hierdoor kom ik weer in een flow. Er lopen hier speciale kinderen rond die ondanks al het geweld toch vrolijk zijn en gefocust om ooit mitchells plain te verlaten.
Vandaag was er vergadering en het ging over een aantal incidenten, en ook over het niet aanwezig zijn van kinderen bij de finish van de Ocean Two Ocean run, hier was wat onbegrip over vanuit de organisatie, wat logisch is. Maar nu werd het een boos vinger wijzend heen en weer gesprek dat nergens naar leidde. Er was hier geen schuldige en ik heb ze gezegd dat iedereen die van Run4schools weet enorm trots op ze zijn en wel omdat ze in deze getto er het beste van proberen te maken voor de kinderen en voor zichzelf. Positieve vibe om de vergadering af te sluiten want dit hadden ze nodig.
Heel veel liefde en danspasjes vanuit het bijzondere Afrika, en ik beloof jullie snel weer te schrijven.
Nog steeds blije Niels
Foto's volgen
-
08 Mei 2015 - 22:28
Lieke:
Lief Broertje,
Vol spanning heb ik jouw verhaal gelezen. Heftige dingen maken jullie mee.... Ik vind het zo mooi hoe je blij en positief blijft. Dat hebben de kids nodig, jij maakt een verschil en kan ze inspireren.... Pas goed op jezelf, ik ben trots op je en hou van je x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
